Υμνος Δίκης
Υμνος Δίκης
Ορφικός ύμνος Δίκης
Ὄμμα Δίκης μέλπω πανδερκέος, ἀγλαομόρφου, ἣ καὶ Ζηνὸς ἄνακτος ἐπὶ θρόνον ἱερὸν ἵζει οὐρανόθεν καθορῶσα βίον θνητῶν πολυφύλων, τοῖς ἀδίκοις τιμωρὸς ἐπιβρίθουσα δικαία, ἐξ ἰσότητος ἀληθείαι συνάγουσ᾽ ἀνόμοια· πάντα γάρ, ὅσσα κακαῖς γνώμαις θνητοῖσιν ὀχεῖται δύσκριτα, βουλομένοις τὸ πλέον βουλαῖς ἀδίκοισι, μούνη ἐπεμβαίνουσα δίκην ἀδίκοις ἐπεγείρεις· ἐχθρὰ τῶν ἀδίκων, εὔφρων δὲ σύνεσσι δικαίοις. ἀλλά, θεά, μόλ᾽ ἐπὶ γνώμαις ἐσθλαῖσι δικαία, ὡς ἂν ἀεὶ βιοτῆς τὸ πεπρωμένον ἦμαρ ἐπέλθοι.
«Μέλπω το όμμα της πενδερκούς Δίκης, της αγλαόμορφης, η οποία κάθεται ακόμη και στον ιερό θρόνο του άνακτος Ζηνός και ουράνοθεν καθορά τον βίο των πολυφύλων θνητών, η δίκαιη τιμωρός που παίφτει βαρυά επάνω στους ανθρώπους, και συνάγει δια της αληθεία τα ανόμοια εξ ισότητας. Γιατί τα πάντα, όσα εκρέουν από τις κακές γνώμες των ανθρώπων είναι δισδιάκριτα, καθώς αυτοί πλεονεκτήνουν μέσα στην αδικία τους, μόνη αυτή επεμβαίνει δίκαια στα άδικα έργα, όντας εχθρός των αδίκων όμως με εύφροσύνη βρίσκεται μαζί με τους δίκαιους. Αλλά, θεά, δώσε μας εσθλές γνώμες δίκαιη, ώσπου να επέλθει αεί το πεπρωμένο ήμαρ του βίου μας.»
An die Göttin der Gerechtigkeit Dike, der Tochter des Zeus.
Ich preise das Auge der Dike,
der alles sehenden Lichtgestalt!
Die sich zum Sitze erwählte
den heiligen Thron des herrschenden Zeus!
Vom Himmel das Leben vielstämmiger,
sterblicher Menschen schauend.
Recht schaffen stürzt sie herab,
den Unrechts rächende Richterin!
Unähnliches fügt sie aus Gleichheit
durch die Wahrhaftigkeit zusammen,
was auch die sterblichen Menschen
zu böser Gesinnung führt,
verworrenes derer, die wollen das Mehr,
mit Unrecht brütendem Rat,
Du allen trittst hinzu,
erweckst unrechten Werken das Recht,
feindlich den Ungerechten,
gerechten Urteils Freund.
Göttin, komm in Gerechtigkeit!