Ψευδαίσθηση της Δημοκρατίας

Πολίτη, αυτο ζητάς, να εκλέγης δημοκρατικά τον πολιτικό σου και αργότερα να τον βλέπεις να προσκηνά τους θεοκράτες;

Διαλεξες δημοκρατια η θεοκρατια;

-

Η ελληνική Θεοκρατία δεν έχει τίποτε να φοβηθεί

Πριν άλλωστε το διαχωρισμό του κράτους από την εκκλησία, θα ήταν σκόπιμο να διαχωρίσει κανείς στον δημόσιο διάλογο την εκκλησία από τη θρησκεία. Δεν είναι βέβαιο ότι η κοινωνία είναι έτοιμη να διαχειριστεί μια τέτοια συζήτηση.

Ο φανατισμός που επιδεικνύουν οι “οπαδοί” της εκκλησίας, ελάχιστα συνάδει με τις αρχές της χριστιανικής πίστης.

Την ίδια ώρα όσοι εναντιώνονται στις πρακτικές της εκκλησίας χρησιμοποιούν κυρίως μεθόδους χαβαλέ, με μοναδικό αποτέλεσμα να πικάρουν τους “χριστιανοχούλιγκαν”. Κάτι όχι ιδιαίτερα δύσκολο.

Οι Έλληνες πολιτικοί, ανεξαρτήτως του τι πίστευαν για το θέμα του διαχωρισμού, διαχειρίστηκαν διαχρονικά το όλο θέμα με την λογική “όχι μπελάδες στο κεφάλι μας”.

Ο Αλέξης Τσίπρας, αν και δεν χάνει την ευκαιρία να τονίζει διαρκώς τις αριστερές καταβολές του, φρόντισε από την πρώτη κιόλας ημέρα να καταστήσει σαφές ότι δεν θα ενοχλήσει τους παπάδες. Άρχισε λοιπόν να προσεύχεται, να αμολάει περιστέρια και ξεκίνησε τον θρησκευτικό τουρισμό.

Με άλλοθι το χριστιανορθόδοξο επαναστατικό υβρίδιο της συγκυβέρνησης, δεν δίστασε να καρατομήσει τον Υπουργό Παιδείας καθ’ υπόδειξη του αρχιεπισκόπου. Του φάνηκε αδιάφορο το γεγονός ότι ο Φίλης παρέμεινε πιστός στις άξιες που κουβαλά η αριστερά για δεκαετίες στην πλάτη της. Όπως και στους υπόλοιπους συντρόφους που θεώρησαν το συμβάν επίσης ως ασήμαντο, ανεξαρτήτως του τι πιστεύουν για τις αξίες της αριστεράς.

...